ปราสาทวิเมียนอากาศ (พิมานอากาศ) จังหวัดเสียมเรียบ ประเทศกัมพูชา

ปราสาทวิเมียนอากาศ (พิมานอากาศ) Prasat Phimeanakas 

อ่าน: พระนามองค์นาคราช และรายละเอียดเฉพาะองค์ ได้ที่

http://phimeanakas.blogspot.com/2012/05/blog-post_21.html

จากลานช้างมีทางเชื่อมเข้าสู่ปราสาทพิมานอากาศ

มีซุ้มเข้าไปได้ ก็เข้าไปสำรวจดู เห็นมีคนเดินออกมา

มีน้ำเจิ่งนองอยู่ด้านในซุ้มประตู

พอพ้นซุ้มประตูออกมาได้ก็เห็นปราสาททวิเมียนอากาศ อยู่ไกล ลิบๆ

บนพื้นเฉอะแฉะ เดินมาได้สักหน่อยเจอสี่แยกอีก ซ้าย-ขวา

มีซุ้มผ่านเข้าออก เบื้องหน้าวิเมียนอากาศรออยู่

เห็นผู้คนบ้างประปราย

รูปทรงตัวปราสาทดูแปลกตา ใครคนหนึ่งยืนอยู่ข้างบนนั้น แสดงว่ามีทางขึ้น

หวังว่าคงไม่ได้ขึ้นทางด้านนี้ เพราะเมื่อครู่เห็นใครคนหนึ่งลงมา

วนมาด้านข้างมีเครื่องกีดขวาง สำทับด้วยป้ายห้าม

จนถึงด้านหน้า หรือเปล่าก็ไม่รู้

ปราสาทพิมานอากาศ สร้างในปีพุทธศตวรรษที่ 15 รัชสมัยพระเจ้าราเชนทรวรมันที่ 2 พระเจ้าชัยวรมันที่ 5 และพระเจ้าสุริยวรมันที่ 1 (ปลายพุทธศตวรรษที่ 15 - ปลาย 17) และต่อเติมเรื่อยมาจนถึงรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 (ราวพุทธศตวรรษที่ 18 ตอนปลาย) เป็นศิลปะแบบคลัง สร้างในฮินดู ไศวนิกาย

ปราสาทพิมานอากาศ เป็นปราสาทหลังเดียวที่ก่อสร้างด้วยหินทรายอยู่บนฐานศิลาแลง ซ้อนกันเป็น 3 ชั้น คล้ายปิรามิด ความสูงของฐานปราสาทพิมานอากาศทั้ง 3 ชั้นราว 12 เมตร (ชั้นละ 4 เมตร) รูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมพื้นผ้ามีบันไดลาดชันทั้ง 4 ด้าน ส่วนฐานล่างนั้นวัดจากทิศเหนือไปสู่ทิศใต้ มีความกว้าง 28 เมตร วัดจากทิศตะวันออกไปถึงตะวันตกมีความยาว 35 เมตร

ส่วนทางเข้าชมพระราชวังต้องเดินผ่านฐานขึ้นบนพลับพลาสูงไปตามบันไดครุฑ เพราะพระราชวังนี้ต้องอยู่บนพลับพลาสูง เมื่อขึ้นไปสู่พลับพลาสูงจะเห็นประติมากรรมรูปสิงห์ ศิลปะสมัยบายนยืนผงาดอยู่เชิงบันไดทั้งสองข้าง บนฐานพลับพลาสูงแห่งนี้ยังมีร่องรอยการปลุกสร้างพลับพลาในรัชสมัยของพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ให้ออกว่าราชการตรวจพลสวนสนาม หรือประกอบพิธีทางศาสนา

ปัจจุบันไม่เหลือร่องรอยอีกแล้ว เพราะสิ่งก่อสร้างทำจากไม้ ตัวปราสาทบนฐานชั้นบนสุดด้านนอกเป็นระเบียงคตทำจากหินทราย ด้านในเป็นตัวปราสาทสร้างบนฐานสูง 2.5 เมตร

นวัตกรรมในยุคศตวรรษที่ 25 ไม่ต้องแย่งกันขึ้น ราวจับมีข้างเดียวได้ไงหรือสร้างยังไม่เสร็จ บุกป่าฝ่าดงมาจนถึง ไม่หันหลังกลับอยู่แล้วกดดันตัวเองเล็กน้อย ขึ้นไปตามประสาอยากรู้อยากเห็น มันต้องมีอะไรสักอย่างข้างบนนั้นตะเกียกตะกาย ป่ายปีนขึ้นไป แบบทุลักทุเลกันทุกคนเท่าที่เห็น ก็ยังจะขึ้นกันไป...

มีระเบียงยาวรายรอบปราสาทด้านบนอีกชั้น

ช่างลำบากลำบนขึ้นมาเรียงกัน

ยังสามารถขึ้นไปได้อีกข้างบนนั่น ถ้าไม่ขยาดต่อการปีนขึ้นที่สูง

ฝนเริ่มโปรยลงมาเป็นละออง

ทางขึ้นสมัยโบราณเมื่อมองลงไป ยังคงเห็นร่องรอยที่สึกกร่อนจากการใช้งาน

ด้านบนน่าจะเป็นพลับพลาที่ประทับ ตามที่ข้อมูลระบุไว้

ไปกันให้หมด ขอเป็นคนสุดท้ายลำพังผู้เดียวจะดีกว่า ไม่รู้จะรับน้ำหนักได้เท่าไรพลาดพลั้ง มีแต่หินกับหิน ถือเป็นการทดสอบสัญชาติญาณการเอาตัวรอดนอนอยู่บ้านก็ไม่ต้องเสี่ยงกะโหลกแตกถึงเพียงนี้

ลงมาได้แทบไชโย เก็บกล้องเร็วรวด หนีฝนมาทางซุ้มตรงกลางสะพานทางเดินถึงทางเข้าปราสาทบาปวน ฝนเริ่มหนาเม็ด จะไปหลบฝนที่ปราสาทก็ไกลไปกว่าจะถึงคงได้เปียกปอน กลับก่อนดีกว่า ลูกผู้ชายยืดได้หดได้อยู่แล้ว

ขอขอบคุณ 

ที่มา: http://www.baanjomyut.com/travel/cambodia/phimeanakas.html

(เพื่อเพิ่มพูนความรู้ และช่วยอนุรักษ์โปราณสถานและโปราณวัตถุ มิใช่เพื่อประโยชน์ส่วนตน)

คำสำคัญ (keywords): จิวต้ากวน, พราหมณ์โกญธัญญะ, ฟูนัน

Posted in: